loading...

تیهوشا

بازدید : 3
چهارشنبه 9 بهمن 1403 زمان : 17:51

وقتی نوبت به انتخاب پارچه مناسب برای لباس زیر زنانه می‌رسد، همه اینها به استفاده مورد نظر بستگی دارد. از عروسک‌های سکسی گرفته تا لباس‌های کاربردی‌تر برای تقویت فرم بدن، گاهی اوقات لباس‌های زیر زنانه را می‌توان به تنهایی یا به عنوان لباس زیر پوشید. ساختن لباس زیر خود یک پروژه خیاطی قدرتمند است، به خصوص برای ساختن چیزی که کاملاً متناسب با چهره منحصر به فرد فرد باشد. هنگامی‌که بهترین پارچه برای لباس زیر وجود دارد، الگوی مناسب و پارچه چاپ شده سفارشی خود. لباس زیر می‌تواند هیجان انگیزتر باشد. بهترین پارچه‌های مناسب برای لباس‌های زیر می‌توانند از پارچه‌های شناور و مجلل مانند ساتن لوسنت، ارگانزا و توری فلورانس گرفته تا مواد کاربردی‌تر و راحت‌تر مانند مولمول، ساتن پنبه‌ای و جرسی متفاوت باشند. همه در برابر پوست بسیار ظریف و صاف هستند.

انواع پارچه طبیعی لباس زیر

پارچه طبیعی مورد استفاده برای لباس زیر زنانه عبارتند از:

1. پارچه پنبه ای:

معمولاً پنبه یک الیاف گیاهی است که به ویژه از پلیمری به نام سلولز ساخته شده است. پارچه نخی یکی از بهترین پارچه‌های مناسب برای لباس زیر زنانه است که هر روز به مدت طولانی پوشیده می‌شود. برای پوست بسیار نرم و لطیف است و باعث تحریک پوست نمی‌شود. این پارچه بسیار قابل تنفس است که از ایجاد رطوبت و گرمای بیش از حد جلوگیری می‌کند.

2. پارچه کنفی:

پارچه کنفی یک ماده نساجی است که از گیاه شاهدانه استخراج می‌شود. الیاف موجود در ساقه‌های گیاه به طور برجسته برای تولید پارچه استفاده می‌شود زیرا این الیاف به عنوان بسیار بادوام و کششی شناخته شده اند. به دلیل برخی از خواص شگفت انگیز آن، بهترین ماده برای ساخت لباس زیر است.

3. پارچه ابریشمی:

ابریشم پارچه‌‌‌ای بسیار صاف و براق است که توسط کرم ابریشم تولید می‌شود و به همین دلیل گرانتر است. ابریشم خاصیت عرق زدایی و رطوبت گیر دارد و همچنین پارچه‌‌‌ای نرم و باورنکردنی است که راحتی مطلوبی را ارائه می‌دهد.

4. پارچه ویسکوز بامبو:

مشاهده می‌شود که از ویسکوز بامبو برای ساختن راحت ترین و تنفس پذیرترین لباس زیر استفاده می‌شود. در طول فرآوری، ساقه‌ها به صورت خمیر خرد شده و با استفاده از ریسنده‌های مکانیکی مختلف که آن‌ها را به نخ ریون نازک و نازک ویسکوز می‌بافند، پردازش می‌شوند.

5. پارچه پشم مرینو:

پشم مرینو از گوسفند مرینو استخراج می‌شود که نژاد خاصی از گوسفند است که در ابتدا از اسپانیا و مراکش منشا گرفته و دارای ویژگی‌های نژادهای گوسفند عربی و اروپایی است. پشم مرینو بسیار بادوام است و به یکی از محبوب ترین پارچه‌های جهان تبدیل شده است.

انواع پارچه مصنوعی لباس زیر زنانه

پارچه مصنوعی مورد استفاده برای لباس زیر عبارتند از:

1. پارچه ارگانزا:

این پارچه شفاف و شفاف با لمسی از درخشش و پارچه‌‌‌ای بسیار زیبا برای افزودن نت‌های تزئینی به لباس زیر است. می‌توان موتیف‌های شکلی را که به طرز ظریفی لایه نور یا کت و شلوار را جذب می‌کند به عروسک بچه اضافه کرد. Organza خالص با زیبایی اثیری است که آن را به انتخابی عالی برای لباس زیر زنانه تبدیل می‌کند. این می‌تواند استحکام جزئی را بدون اضافه کردن وزن به ارمغان بیاورد که برای لباس زیر ایده آل است.

دارای خواص زیر است:

  • پرده شفاف و شناور
  • ساخت و ساز شبکه مانند
  • اشاره‌‌‌ای از درخشش
  • شفاف
  • همه جا صاف و نرم

2. پارچه توری فلورانس:

پارچه توری فلورانس به ویژه برای شلوارک استفاده می‌شود. ظاهری بسیار ظریف و شکننده دارند. به همین دلیل پارچه توری فوق العاده قوی و بادوام است. به دلیل کشش 4 طرفه آن، حرکات بسیار زیادی وجود دارد که آن را برای ساختن کیکر عالی می‌کند. برای ایجاد ساپورت و ساختار با تریم توری تکمیل شده است و همچنین کتک‌های توری فلورانس بسیار بی وزن و راحت هستند. پارچه‌های شفاف و قابل تنفس برای لباس زیر کاملا مناسب هستند.

دارای خواص زیر است:

  • فوق العاده کششی
  • شفاف با روکش مایع
  • سبک و قابل تنفس
  • ملایم روی پوست
  • توری بافتنی نشکن

3. پارچه نایلونی:

نایلون پارچه‌‌‌ای مصنوعی است که از نفت خام ساخته می‌شود. در ابتدا، نایلون حاصل از نفت خام یک پلاستیک است، پس از آن تحت پردازش شیمیایی بیشتری قرار می‌گیرد تا الیاف نایلونی قوی و کشسانی تولید شود که به خوبی به عنوان یک پارچه در لباس کار می‌کنند.

4. پارچه اسپندکس:

این الیاف مصنوعی به طور کلی از پلی اورتان تشکیل شده است. این یک نوع پارچه بسیار کشسان است و به همین دلیل می‌تواند مقدار زیادی سایش و پارگی را تحمل کند. اسپندکس به دلیل کشش پذیری آن، یک پارچه لباس زیر محبوب است که برای کسانی که سبک زندگی فعالی دارند، به عنوان مثال، ورزشکاران مناسب است.

5. پارچه پلی استر:

الیاف پلی استر یک پارچه مصنوعی کشسان و بسیار قوی است که از نفت ساخته شده است. ابتدا یک پلاستیک PET است و سپس فرآیندی به نام ریسندگی مذاب را طی می‌کند تا الیاف پلی استری را تشکیل دهد که برای ساخت پارچه استفاده می‌شود.

پارچه‌های مختلف مورد استفاده برای لباس زیر زنانه:

1. پارچه ساتن:

بنابراین پارچه با بافت ساتن ساخته می‌شود. به سادگی، این یک پارچه بافته شده است که یک جهت نخ‌های آن از بالای نخ‌های متعدد در جهت دیگر عبور می‌کند. این نور اضافی را اضافه می‌کند و جلوه‌‌‌ای صاف و درخشان ایجاد می‌کند. ساتن می‌تواند از ابریشم ساخته شود، پلی استر، ابریشم مصنوعی و حتی پنبه. اگر پارچه‌ها از الیاف کوتاه تری مانند پنبه و ابریشم مصنوعی ساخته شده باشند، به آن "ساتین" می‌گویند و درخشندگی کمتری دارد. ما از آن برای ساخت لباس زیر استفاده می‌کنیم زیرا دست نرم تری نسبت به پارچه بافته ساده دارد، بنابراین برای لباس‌هایی که نزدیک به پوست شما می‌نشینند عالی است.

همچنین ممکن است دوست داشته باشید: پارچه‌های مناسب برای طراحان مد

2 . پارچه توری:

پارچه توری یکی از محبوب ترین و پرکاربردترین پارچه‌های لباس زیر است. یا یک پارچه کامل است یا یک تزئین ریز، به دلیل ظرافت آن برای لباس زیر مناسب است. توری لباس زیر زنانه مدرن تقریباً همیشه ماشینی است، اغلب از نایلون، با الاستین برای کشش بر اساس نیاز. اگر نیاز به احساس ضخیم‌تری دارد، گاهی اوقات با نخ‌های فلزی یا حتی الیاف پنبه ساخته می‌شود. توری معمولاً با نقوش گل یا گیاه شناسی ساخته می‌شود، اما الگوهای هندسی در چند سال اخیر رایج تر شده اند. حتی توری ارزان‌تر نیز می‌تواند طراحی لباس زیر را از ساده به خیره‌کننده ارتقا دهد.

3 . پارچه کشباف:

این پارچه با کشوی تی شرت مرتبط است، اما پیراهن در همه جای دنیای لباس زیر زنانه وجود دارد. لباس زیر اصلی در کشو احتمالاً از کشباف ساخته شده است، و حتی جفت‌های شیک‌تر نیز احتمالاً دارای یک کتانی نخی هستند. جلوی پارچه کشباف صاف است، در حالی که یک "حلقه" کوچک از بافتنی در پشت وجود دارد. جرسی تقریباً از هر الیافی ساخته می‌شود. معمولاً از پنبه، پلی استر و ابریشم مصنوعی استفاده می‌شود، در حالی که پشم و ابریشم نادرتر هستند. اکثر لباس‌های زیر زنانه حاوی مقداری الاستین برای کشش بیشتر هستند. به دلیل ماهیت کششی آن، بنابراین می‌تواند با بدن حرکت کند و به راحتی جا می‌شود، بهترین پارچه برای لباس زیر است.

4 . پارچه مشبک:

پارچه مشبک به معنای هر پارچه‌‌‌ای است که بین نخ‌هایش فاصله داشته باشد. لباس زیر زنانه اغلب از مش شش ضلعی استفاده می‌کند. این پارچه به دلیل شکل شش وجهی فضای نگاتیو آن نامگذاری شده است و برای کاربردهای زیادی کار می‌کند: به عنوان یک پایه صاف سفت و سخت برای گلدوزی، به عنوان تزئینات توری سفت روی لباس خواب، یا به عنوان بدنه کشسان یک جفت قیچی شفاف. مش لباس زیر زنانه از نایلون ساخته شده و الاستین برای کشش اضافه شده است. نرمی‌یا سفتی آن به محتوای الیاف، اندازه فضای بین نخ‌ها و سطح روی پارچه بستگی دارد. یک مش شش‌ضلعی پایدار به نام پاورمش اغلب به‌عنوان روکش سوتین‌ها و همچنین در لباس‌های شکل‌دهی و لباس‌های فعال که در آن فشرده‌سازی اضافی مورد نظر است، استفاده می‌شود.

5 . پارچه میکروفیبر:

این پارچه از الیاف مصنوعی بسیار نازک ساخته شده است که به پارچه دستی فوق العاده نرم می‌دهد. پارچه‌های میکروفیبر در حال حاضر در همه صنایع مورد تقاضا هستند، اما آنهایی که برای لباس زیر زنانه ساخته می‌شوند معمولاً بافتنی نازک هستند. آنها می‌توانند از پلی استر، نایلون یا ابریشم مصنوعی ساخته شوند که معمولاً برای کشش الاستین اضافه می‌شود. میکروفایبر اغلب برای لباس‌های زیر فعال استفاده می‌شود، زیرا رطوبت را از بین می‌برد و بر روی پوست احساس سبکی و هوا می‌کند. همچنین می‌توان از آن برای لباس‌های راحتی، لباس‌های شب و لباس‌های زیر بسیار نرم و بسیار نرم استفاده کرد. این پارچه معمولاً برای صاف کردن سوتین‌های تی شرت نیز استفاده می‌شود.

نتیجه:

هنگام خرید لباس زیر فانتزی، باید لحظه‌‌‌ای به این فکر کنید که چه نوع پارچه‌‌‌ای دارد و چگونه به نظر می‌رسد و چگونه به شما می‌آید. بهترین، راحت‌ترین و سالم‌ترین پارچه برای لباس‌های زیر زنانه و مردانه نخی است. پنبه بسیار نرم و راحت است و تنفس بسیار مهمی‌را فراهم می‌کند که شما را سالم نگه می‌دارد. پارچه‌های مصنوعی مانند پلی‌استر و نایلون برای لباس‌های زیر فعال نیز مناسب هستند، زیرا می‌توانند عرق را از پوست شما خارج کنند و در طول تمرین راحت بمانند.

نکاتی برای شستشوی لباس زیر زنانه
بازدید : 0
چهارشنبه 9 بهمن 1403 زمان : 17:51

لباس زیر نخی می‌تواند در شستشو جمع شود، اما احتمال جمع شدن آن در خشک کن ماشین لباسشویی بیشتر است. گرما دلیل اصلی جمع شدن لباس زیر نخی است. آب داغ ممکن است پارچه را کمی‌منقبض کند، اما می‌توانید تا زمانی که هنوز خیس است، الیاف را به شکل و اندازه اصلی خود بکشید.

با این حال، خشک کردن لباس زیر نخی در حرارت بالا، الیاف را در اندازه جدید و کوچک شده قرار می‌دهد و بازیابی آنها را دشوارتر می‌کند.

دلیل جمع شدن لباس زیر نخی به دلیل کشش نخ‌ها است. در طول پردازش و تولید، الیاف لباس زیر نخی از اندازه طبیعی خود خارج می‌شوند. وقتی لباس زیر نخی را می‌شوید، آب را جذب می‌کند که الیاف را منبسط کرده و کشش را کاهش می‌دهد. بدون کشش در رزوه‌ها، الیاف می‌تواند به اندازه بدون کشش خود بازگردد و باعث انقباض شود.

نحوه خشک کردن لباس زیر زنانه

شما باید اجازه دهید بعد از شستشوی لباس زیر، در هوای آزاد و در مقابل آفتاب خشک شود. همچنین می‌توانید آن را در حرارت بخاری یا شوفاژ هم خشک کنید. همانطور که آب از پارچه تبخیر می‌شود، کشش برمی‌گردد و لباس اندازه مورد نظر خود را حفظ می‌کند. به همین دلیل است که توصیه می‌شود اقلام لباس زیر نخی را در حالی که هنوز مرطوب هستند از خشک کن خارج کنید.

اینکه چقدر لباس زیر زنانه جمع می‌شود بستگی به این دارد که سازنده آن را از قبل کوچک کرده باشد یا خیر. نخی‌های پیش‌چروک شده تنها حدود 5 درصد کوچک می‌شوند، در حالی که نخی‌هایی که از قبل چروک نشده‌اند، می‌توانند تا 20 درصد کوچک شوند. پیش انقباض، یا سانفوریزینگ، یک فرآیند محافظتی است که تولیدکنندگان برای کاهش احتمال کوچک شدن از آن استفاده می‌کنند، اما تضمینی نیست که اصلاً منقبض نمی‌شود. حتی اگر برچسب نشان دهد که یک لباس از قبل کوچک شده است، باز هم باید آن را با احتیاط بشویید.

چگونه لباس زیر نخی را بدون کوچک کردن بشوییم

حتی اگر لباس زیر نخی مستعد جمع شدن است، می‌توانید بدون آسیب رساندن آن را بشویید. چه از ماشین لباسشویی استفاده کنید یا لباس‌های خود را با دست بشویید، مراقبت از لباس زیر نخی ساده است.

شستشوی لباس زیر با ماشین لباسشویی

قبل از اینکه تکه‌های لباس زیر نخی خود را داخل ماشین لباسشویی بیندازید، باید آنها را برای لکه‌ها درمان کنید (در ادامه در این مورد بیشتر توضیح خواهیم داد!). شما نمی‌خواهید یک مورد لکه دار را قبل از درمان بشویید، در غیر این صورت در معرض خطر ماندن لکه برای همیشه هستید.

بعد، صابون لباسشویی را انتخاب کنید که برای لباس شما مناسب است. اکثر شوینده‌های لباسشویی روی لباس زیر نخی به خوبی کار می‌کنند. اگر اقلام کثیفی دارید، باید یک شوینده با کارایی بالا در نظر بگیرید. برای اقلام ظریف یا پارچه‌های با رنگ روشن، از شستشوی ظریف استفاده کنید تا از محو شدن و آسیب دیدن جلوگیری کنید.

با این حال، دمای آب و چرخه آن از نوع صابون مهمتر است. از آب سرد برای رنگ‌های روشن و اقلام ظریف و از آب ولرم یا خنک برای هر چیز دیگری استفاده کنید. فقط برای وسایل بسیار کثیف یا وسایل کاربردی مانند حوله‌ها و پارچه‌های پارچه‌‌‌ای از آب گرم استفاده کنید.

یک چرخه شستشوی منظم برای اکثر لباس‌های لباس زیر نخی مناسب است. پارچه‌های بسیار ظریف یا نازک ممکن است به یک چرخه ملایم نیاز داشته باشند. برچسب لباس را برای پیشنهادات بررسی کنید و اگر مطمئن نیستید در یک چرخه ملایم تر اشتباه کنید.

نحوه شستن لباس زیر با دست

اگر ترجیح می‌دهید لباس زیر نخی خود را با دست بشویید، به یک سینک یا لگن بزرگ نیاز دارید که بتوانید لباس خود را تا آخر زیر آب کنید. سینک ظرفشویی را با آب ولرم یا خنک و صابون لباسشویی مورد نظر خود پر کنید، سپس لباس را زیر آب ببرید.

استفاده از مواد شوینده بدون آبکشی می‌تواند شستن دست‌ها را آسان‌تر کند، زیرا در زمان شستشوی لباس‌ها صرفه‌جویی می‌کند. با این حال، اگر مایلید زمان بیشتری را برای شستن لباس‌ها صرف کنید، هر نوع شوینده ملایمی‌کارساز خواهد بود.

لباس‌ زیر را به آرامی‌هم بزنید و در لگن بچرخانید و سپس بگذارید خیس بخورند. دستورالعمل مواد شوینده لباسشویی به شما می‌گوید که قبل از تخلیه آب و آبکشی لباس، چه مدت باید در آب بماند. اگر از مواد شوینده بدون شستشو استفاده می‌کنید، آب اضافی را فشار دهید و لباس‌هایتان را آویزان کنید تا خشک شوند و در صورت نیاز به اقلام سنگین‌تر شکل دهید.

اگر از مواد شوینده بدون شستشو استفاده نمی‌کنید، سینک ظرفشویی را دوباره با آب خنک پر کنید. لباس‌ها را دوباره بچرخانید تا حباب‌های صابون باقی نماند. آب را خالی کرده و در صورت لزوم دوباره آبکشی کنید. سپس لباس‌ها را به آرامی‌فشار دهید و آویزان کنید تا خشک شوند.

بهترین شوینده برای لباس زیر نخی چیست؟

لباس زیر نخی الیافی است که به راحتی تمیز می‌شود و برخی از مشکلات دیگر الیاف طبیعی یا مواد مصنوعی را ندارد. برخلاف ابریشم و پشم، این یک الیاف گیاهی سلولزی است، نه یک فیبر پروتئینی، بنابراین آنزیم‌های موجود در شوینده‌های لباسشویی عمومی‌که به آن پارچه‌ها آسیب می‌رسانند، به لباس زیر نخی آسیبی نمی‌رسانند. لباس زیر نخی همچنین تا 30 درصد از وزن خود را در آب جذب می‌کند که به طور قابل توجهی بیشتر از الیاف مصنوعی است، بنابراین نیازی به استفاده از فرمول‌های سنگین روی لباس زیر نخی مانند پلی استر ندارید.

مواد شوینده به الیاف پارچه کمک می‌کند تا آب را جذب کند و حرکت ماشین لباسشویی (یا دستان شما، در صورت شستن دست) به برداشتن کثیفی‌ها و زباله‌ها از پارچه کمک می‌کند. از آنجایی که لباس زیر نخی در حال حاضر بسیار جاذب است، به کمک زیادی از مواد شوینده نیاز ندارد.

آنزیم‌های موجود در بیشتر مواد شوینده به حل کردن لکه‌های غذا و مایعات بدن مانند عرق و شستن آنها کمک می‌کنند. این برای مواد مصنوعی مهم است اما برای لباس زیر نخی ضروری نیست مگر اینکه به شدت لکه دار شده باشد. در نهایت، بهترین شوینده برای لباس‌های نخی، شوینده‌‌‌ای است که برای آب سرد ساخته شده باشد، زیرا به محافظت در برابر محو شدن کمک می‌کند.

راهنمای جامع خرید روغن دنده
بازدید : 0
چهارشنبه 9 بهمن 1403 زمان : 17:51

بین روغن دنده و روغن موتور تفاوت‌های زیادی وجود دارد که بسیاری از آن بی اطلاع هستند. این روغن برای روغن کاری جعبه گیربکس و جعبه دندانه استفاده می‌شود. برخی فکر می‌کنند که آنها قابل تعویض نیستند. هر دو دارای خواص و عملکردهای متفاوتی هستند. به زبان ساده، روغن‌های موتور برای موتورهای خودرو مناسب هستند. در حالی که از روغن‌های دنده در سیستم‌های دنده استفاده می‌شود. آنها به طور خاص برای گیربکس‌ها، جعبه‌های انتقال و دیفرانسیل در خودروها، کامیون‌ها و سایر ماشین آلات اعمال می‌شوند. این راهنمای نهایی روغن دنده اکثر سوالات شما را در رابطه با روغن دنده حل می‌کند.

روغن دنده چیست؟

روغن‌های دنده روان کننده‌های سیالی هستند که برای گیربکس‌ها، گیربکس‌های دستی، دیفرانسیل‌ها، گیربکس‌ها و جعبه‌های انتقال در ماشین یا کامیون شما استفاده می‌شوند. دارای سیال بسیار چسبناک است و اغلب شامل ترکیبات آلی گوگرد است. اینها روغنهای روانکاری هستند که از قطعات داخلی گیربکس و جعبه دنده در برابر سایش محافظت می‌کنند.

چه مواد افزودنی در روغن دنده استفاده می‌شود؟

افزودنی‌های مختلفی به روان کننده‌ها اضافه می‌شوند تا عملکرد روغن پایه را افزایش دهند. برای مقاومت بهتر چرخ دنده‌های مخروطی هیپووئید، بیشتر روغن‌های دنده با مواد افزودنی زیادی مخلوط می‌شوند.

  • افزودنی‌های فشار شدید ( EP )
  • افزودنی‌های ضد سایش
  • مهارکننده‌های اکسیداسیون
  • بازدارنده‌های زنگ زدگی و خوردگی
  • عوامل ضد کف
  • داروهای مضطرب نقطه ریزش
  • مشتقات دی تیوکاربامات
  • ترکیبات آلی تیمار شده با گوگرد

روغن‌های دنده بیش از یک هدف را انجام می‌دهند. با توجه به گستره وسیع کارکردها، مواد و شرایط یک گیربکس، این روغن‌ها در تامین روانکاری مورد نیاز آن حیاتی هستند.

اینفوگرافیک که در آن از مواد افزودنی در روغن دنده استفاده شده است

کاربرد روغن دنده چیست؟

سیستم دنده خودروی شما شامل گیربکس، شفت پروانه، چرخ دنده‌های مخروطی هیپووئید، گیربکس، محور زنده، یاتاقان‌ها و غیره می‌باشد. لغزشی و تماس فلز به فلز بسیار زیاد است. به تدریج، این منجر به گرمای بیش از حد، آسیب قطعات داخلی و همچنین خوردگی می‌شود. اگر به درستی روغن کاری نشود، مشکلات زیر برای سیستم دنده ایجاد می‌شود:

  • خوردگی
  • کوبیدن
  • آسیب پوشیدن
  • سوراخ شدن اجزای حیاتی پیشرانه

این در نهایت منجر به آسیب شدید به سیستم انتقال و دنده ماشین شما می‌شود. علاوه بر این، عملکرد خودروی شما را نیز مختل می‌کند و هزینه تعمیرات نیز کاهش می‌یابد. به همین دلیل است که استفاده منظم از روغن دنده یک جزء حیاتی برای تعمیر و نگهداری خودرو شما است.

وظیفه اصلی روغن‌های دنده روانکاری گیربکس، دیفرانسیل‌ها و جعبه‌های انتقال است. از قسمت‌های داخلی حیاتی سیستم دنده در برابر تمام آسیب‌های فوق محافظت می‌کند. علاوه بر این، روانکاری روغن دنده به عملکرد نرم و روان سیستم کمک می‌کند و یک اثر خنک کننده می‌دهد.

روغن دنده چگونه کار می‌کند؟

روغن‌های دنده ویسکوزیته بالایی دارند. ضخامت موجود در سیالات توزیع آسان و محافظت کافی را برای مجموعه دنده فراهم می‌کند. در مقابل، روغن‌های موتور در شرایطی کار می‌کنند که در تماس با آلاینده‌ها، اسیدها و گازها هستند که محصولات جانبی احتراق هستند. با این حال، روغن‌های دنده با هیچ یک از آنها تماس ندارند. تحت محیط سخت مجموعه سیستم دنده، این روان کننده‌های سیال کار بهتری در محافظت از سخت افزار حیاتی درون محورها انجام می‌دهند. به طور کلی، آنها باعث می‌شوند که دنده‌ها به راحتی سر بخورند و به عملکرد کارآمد از وسیله نقلیه شما کمک کنند.

روغن دنده چه کیفیتی دارد؟

روغن دنده بیشتر از روانکاری صاف و منع گرما، آسیب سایش وجود دارد. خواص دیگری نیز وجود دارد که آن را روانکار موثری برای خودروها و همچنین تنظیمات صنعتی می‌کند.

  • چسب توانایی چسبیدن به سطح فلزی چرخ دنده‌ها به جلوگیری از سایش در اثر تماس مستقیم فلز کمک می‌کند
  • مهار فوم - به دلیل حرکت صلب چرخ دنده‌ها امکان تشکیل کف وجود دارد. عوامل ضد کف موجود در روغن‌ها با این مشکل مقابله می‌کنند و قطعات را بدون دردسر کار می‌کنند.
  • تشکیل امولسیون کم - این کیفیت بیشتر در اهداف صنعتی مفید است، این کیفیت می‌تواند با خوردگی و اکسیداسیون روغن مقابله کند.
  • حداقل تماس با قطعات - عناصر گیربکس خاصی وجود دارند که ممکن است با روغن‌ها تعامل داشته باشند. برای جلوگیری از این امر، روغن‌های دنده با افزودنی‌های مناسب، تعامل را محدود می‌کنند.

چه زمانی باید روغن دنده را تعویض کنیم؟

حتی اگر تعویض منظم روغن دنده‌‌‌ای که استفاده می‌کنید حیاتی است، جدول زمانی خاصی برای زمان تعویض آن وجود ندارد. دفترچه راهنمای خودروی شما باید اطلاعات مربوطه را داشته باشد، بنابراین بررسی آن مفید است. با این حال، توصیه می‌شود روغن دنده خود را برای شرایط زیر تعویض کنید.

برای انتقال دنده اتوماتیک: تا 80000 کیلومتر (50000 مایل)

برای انتقال دنده دستی: تا 1,60,000 کیلومتر (100,000 مایل)

انواع روغن دنده چیست؟

بسته به شرایط و عملکردهای مختلف، روغن‌های دنده متفاوتی با افزودنی‌های متفاوت وجود دارد. در دمای عملیاتی، این روان کننده‌ها کاربردهای خاصی را انجام می‌دهند. روغن‌های دنده را می‌توان به انواع زیر طبقه بندی کرد:

روغن دنده R & O (زنگ و اکسیداسیون).

انواع روغن دنده به طور خاص برای کاهش خوردگی در گیربکس طراحی شده است. آنها همچنین در رابطه با پایداری شیمیایی، سرکوب فوم و دملولاسیون عمل می‌کنند. بسیاری از روغن‌های دنده دارای کیفیت کاهش خوردگی هستند. آنها در سرعت‌های بالا، بارگذاری یکنواخت و بارهای کم عملکرد خوبی دارند. یکی از مزایای قابل توجه این روغن‌ها افزایش طول عمر روغن است. این شامل افزودنی‌های ضد خراش یا روان کننده نمی‌شود. این روغن‌ها در ISO (گرید ویسکوزیته سازمان استانداردهای بین المللی) 32-320 طبقه بندی می‌شوند.

روغن دنده EP (فشار شدید)

این روغن‌ها که به عنوان روان کننده‌های ضد خراش نیز شناخته می‌شوند، ویژگی‌های برتری نسبت به روغن‌های دنده R&O دارند. هدف اصلی آنها تحمل گرما و فشار در شرایط بسیار سخت است. برای دستیابی به این هدف، بسیاری از افزودنی‌های خاص مانند سولفور فسفر استفاده می‌شود.

عیب این روغن احتمال خوردگی سطوح فلزی است. از این رو به شما توصیه می‌شود هنگام استفاده از این روغن برای دستگاه مناسب مراقب باشید.

روغن‌های دنده مرکب

برای داشتن روانکاری بهتر و استحکام فیلم، برخی از روغن‌های دنده را با چربی (اسیدهای چرب مصنوعی) مخلوط می‌کنند. معمولاً در کاربردهای چرخ دنده حلزونی استفاده می‌شود. این روغن‌ها برای کاربردهای پرفشار، سرعت کم و حفظ کیفیت روانکاری مناسب هستند. این امر زمانی انجام می‌شود که با مواد افزودنی مناسب مخلوط شود.

روغن‌های دنده مصنوعی

برخلاف روغن موتورهای مصنوعی که از نظر کیفیت برتر و ارجح تر از همتایان خود هستند، روغن‌های دنده مصنوعی عملکرد ویژه تری دارند. آنها در شرایط سخت ماشین، در دماهای فوق العاده بالا/پایین و فشارهای بالا استفاده می‌شوند. در شرایطی که روغن‌های دیگر مناسب نیستند، عملکرد خوبی خواهند داشت.

ویسکوزیته در روغن‌های دنده

ویسکوزیته مقاومت سیال در برابر جریان است. بستگی به ضخامت مایعات دارد. هر چه روان کننده رقیق تر باشد، راحت تر روان می‌شود.

وقتی صحبت از روغن دنده به میان می‌آید، روغن‌های با ویسکوزیته بالا (ویسکوزیته بالا) برای سرعت‌های پایین با دنده‌های دارای سطح ناهموار بهتر هستند. روان کننده دنده ضخیم محافظت بهتری از سایش و آسیب به قطعات دنده داخلی انجام می‌دهد.

دشوار است که بفهمید کدام روغن دنده ویسکوزیته دقیق برای ماشین شما مناسب است، اما دفترچه راهنمای ماشین شما مطمئناً کمک کننده خواهد بود. علاوه بر این، استانداردهای مشترک مختلفی برای تعیین ویسکوزیته وجود دارد. بیشتر مورد اشاره به شرح زیر است؛

موسسه استاندارد ملی آمریکا ( ANSI )

انجمن تولیدکنندگان دنده آمریکا ( AGMA )

دانلود رایگان سوالات استخدامی نیروی زمینی ارتش 1404

تعداد صفحات : -1

آمار سایت
  • کل مطالب : 0
  • کل نظرات : 0
  • افراد آنلاین : 3
  • تعداد اعضا : 0
  • بازدید امروز : 4
  • بازدید کننده امروز : 4
  • باردید دیروز : 0
  • بازدید کننده دیروز : 0
  • گوگل امروز : 0
  • گوگل دیروز : 0
  • بازدید هفته : 5
  • بازدید ماه : 5
  • بازدید سال : 5
  • بازدید کلی : 41
  • کدهای اختصاصی